vrijdag 2 januari 2009

What's in a name? Everything is in the name.


En om met Jeremy Clarkson te spreken: And another thing..

Nederlanders heten Nederlanders. Belgen heten Belgen. Mensen die in Frankrijk wonen heten Fransen. En de inwoners van het land waar we nu oud en nieuw vieren heten Noren. Dus dat betekent dat inwoners van Turkije Turken heten. En Duitsers Duitsers. En mensen uit Rusland heten Russen. Heeft iemand het over: die Amerikaanse mensen gaan stemmen? De Belgische mensen hebben een crisis in hun land? De Friese mensen willen hun eigen taal behouden?

Doe me dan een lol en hou op met de voorzichtigheid en noem Nederlanders Nederlanders, Turken Turken en Marokkanen gewoon Marokkanen. Want Finnen zijn ook gewoon Finnen, en Polen zijn stucadoors ehm Polen :-)

Door er 'mensen' achter te plakken maak je wat je verder wilt zeggen over een bevolkingsgroep echt niet anders, je laat alleen zien dat je overbodige voorzichtigheid aan de dag legt en waarschijnlijk om de brei heen aan het draaien bent.

Lollig is wel dat een paar jaar gelden een Surinamer in Paramaribo tegen me zei: Negers zijn lui. Eh zei ik; ik dacht jullie negers waren, wat maakt dan een neger een neger? Wat blijkt: Creolen zijn negers, Surinamers zijn Surinamers. De oorspronkelijke bewoners van Suriname waren Creolen, en door de slavernij zijn die grootdeels uitgestorven. Bleek dat ze niet sterk genoeg waren, en de Kolonisten hebben ze vervangen door bewoners uit 5 streken, vandaar de 5 puntige ster in de vlag van Suriname. De creolen zijn nu nog slechts een kleine groep in Suriname, en leven meerendeel buiten de grotere steden. En worden door de Surinamers; Bosnegers genoemd.

Kom daar maar eens om in de Nederlandse politiek.

Tolerantie

Eern paar jaar geleden was ik in marocco op vakantie met de enduro motor, en ik begreep sowieso al niet dat 1) mensen zo'n prachtig land verruilen voor Bos en lommer en 2) waarom politici een dergelijk uitstapje niet doen. Het probleem van Marokkanen in Amsterdam werd me nl snel en makkelijk uitgelegd door de lokale bevolking. Een korte samenvatting: Marokko loopt een kleine 100 jaar achter in vergelijking met de Westerse wereld. De grote steden zijn anders, maar daarbuien is het idd zo...In Marokko wordt de jeugd met vrij harde hand opgevoed, en het is wereld waarin je plek wordt bepaald door hoe sterk je blijft staan. Dat kan geestelijk, verbaal of fysiek zijn, maar uitdagen en je plek bevechten als het ware is volgends hen een duidelijk kenmerk van de cultuur. Ten derde menen de lokale bewoners dat een trotse Marokaan iets maakt van het (overigens prachtige) land.

Op mijn vraag: hoe komt het dat juist jullie bevolkingsgroep van alle buitenlanders in Amsterdam zo'n probleem veroorzaakt (onderzoek wees laatst uit dat bij bijna 90% van de opstootjes bij het uitgaan Marokaanse jongeren betrokken zijn) was hun antwoord eigenlijk best simpel:

Nederland is te soepel.

En dat klopt naturlijk wel. Tolerantie is een kernwaarde van de Nederlandse samenleving, en is dat altijd geweest. NL is historisch gezien een vluchthaven voor andersdenken, eerst artistiek en later cultureel.
En tolerantie is nu juist NIET wat de Marokaanse jeugd op hun plek houdt. Als zij zoeken naar hun plek door confrontatie, en wij zijn tolerant, wordt de roep om erkenning ook alleen maar groter.

Ik geloof erin dat het hele respect issue hier vandaan komt, en dat we met soepel zijn, praten en begrijpen eerder verder wegdrijven ipv tot een oplossing komen.

En gelukkig heeft de PVDA dat nu ook begrepen denk ik op basis van hun laatste uitspraak

Escape..

Job Cohen

meldt dat de feestorganisatie verantwoordelijk is/wordt voor druggebruik.. De reden echter dat drugs wordt gebruikt wordt naar mijn idee te weinig belicht.
We hebben kennelijk drugs nodig om los te gaan,te ontspannen en even de waan van de dag te vergeten. Dit komt waarschijnlijk door de hoeveelhid mensen per m2, het weinig flexibele systeem waarin we in NL leven en de mate van controle door de diverse instanties in Nederland. Als Cohen praat over verantwoordelijkheid, kijk dan naar de oorsprong, en niet naar de symptomen. Laat de teugels wat vieren, geef meer gevoel van vrijheid en minder controle op een dagelijkse basis, en de neiging om uit je dak te gaan 'met behulp van' wordt ook minder.

zondag 30 november 2008

the gay way down

Zit net de Long way gay te kijken van Ewan mc Gregor en ongelofelijk... Ewan maakt reclame voor een eau de toilette onder het mom: take a smell of adventure.. stoere mannen, stoere verhalen, offroad bikes, 2 vrienden en samen een lange reis maken. Wat qua reclame al suf is, dit maakt z'n reis er niet veel geloofwardiger op..

Tot ze -on camera- bij een rivierbedding komen. Eerst loopt er een assistent door de bedding om te kijken of de modder echt maar 5 cm diep is. Dan de suggestie om wat steentjes weg te halen. Ewan suggereert gas, maar de oplossing wordt: duwen.

Een rivierbedding, 15 meter breed, 5 cm diep modder en de 2 adventuriers duwen hun motor naar de overkant. Duwen. Met 2 man per motor.

Heeft iemand nog suggesties voor zondagavond? De long way round ehm gay kan het ff zonder mijn stem doen.

vrijdag 28 november 2008

Groen, oranje, rood, is allemaal groen?

Ik denk vaak dat Ja ja is, nee nee is en groen groen is. Maar dat is niet zo. Nee is wellicht, Ja is waarschijnlijk wel en groen is niet meer de zekerheid dat jij mag en een ander niet. Mijn groen zou andermands rood moeten zijn, en zijn rood zou mijn groen moeten zijn met een slordige 2 seconden marge.

Daar kon je tot een slordige 6 maanden terug op vertrouwen. Dat deden we allemaal, en dat maakte het verkeer wel zo overzichtelijk. natuurlijk waren er altijd wel mensen die dat niet niet deden maar die waren in de minderheid, en dat maakte ook dat overzichtelijk. De politie was daar natuurlijk niet als de kippen bij en wilde er wel wat aan doen, en dus hadden we flitskasten. En daar ging het mis.

De flitskast werd de norm, en als de kast er stond hield iedereen zich aan de regels. En als de kast er niet staat? Juist, dan gelden de regels ook niet.

Als ik nu blind doorrij bij groen veroorzaak ik een aanrijding. Met een fietser, een auto of een bus. Omdat het nog wel kan, de andere kant was toch niet aan het rijden dus dat kon nog net!

Met dank aan de flitskast. Waar eerst de regels helder waren, en konden vertrouwen op een logisch gezamenlijk akkoord staat nu een kastje met als doel geld binnen te halen voor de politie.

En dat kastje bepaald of we ons aan de regels houden, of niet. Geinig. Of zorgwekkend. Ik weet het nog niet. 1 ding weet ik wel: bij groen geef ik gas. Stieken in de hoop dat ik wat raak. Noem het slecht, verdorven of ziek maar ik denk: waar gehakt wordt vallen spaanders. En als je door rood rijdt, kan je een ongeluk krijgen. Of moet ik rekening gaan houden met mensen die dat zelf niet doen. En als ik dat dan wel doe, waar eindigt dat dat weer? Is alles dan arbitrair? Hou ik rekening met alles? Mijn vriendin die een grote bek krijgt in het Vondelpark, daar zeg ik toch ook wat van? Ik spring er toch ook tussen als gastjes een vent lastig vallen in het Centrum? Of als iemand een fiets omgooit en doorloopt?

Je gedraag je conform waar je voor staat, en ik trek niet het niet als de grootste bek wint. Of de grootste agressor. Ik geloof dat je handelt zoals je behandelt wilt worden. Een oud streven, en eentje waar niks mis mee is. En als iemand mij op een bepaalde manier behandelt, is het soms prima om op dezelfde manier terug te handelen. Als dat is wat de ander begrijpt, moet je soms ook praten.

Ik heb al 1 fietser geschept op de fiets en ik moet zeggen: dat voelt best goed. Even extra op de pedalen, schrap zetten, vaart inschatten om geen echte schade te doen maar net genoeg om de schrik erin te krijgen en dan als de schrik voorbij is vragen: was het aan jouw kant groen? Nee? Tja..... niet meer doen he.... Gaat het verder wel?

Als je dan toch de regels aan je laars lapt, mogen wij daar toch een beetje lol van hebben :-)